Mandalay

Bagan

Dinsdag 29 november hebben we de wekker op 5.45 u gezet. We willen met het eerste licht buiten zijn. Om 4.45 u begon er echter iemand door luidsprekers in het dorp te preken. Dus waren we ruim op tijd wakker 🙁 Doel was om met zonsopgang op een hoge uitkijktoren te staan om overzicht te hebben over alle tempels en ballonvaarders voorbij te zien zweven.

De toren is onderdeel van een niet te betalen vakantieresort en ontsiert de omgeving een beetje. Maar het uitzicht op de tempels, ballonvaarders en opkomende zon was magistraal!

Na het ontbijt kopen we kaartjes voor de boot naar Mandalay op woensdag. We fietsen weer door het enorme tempellandschap en weten eind van de middag niet meer welke tempel we wel en niet hebben gezien ….
We hebben ze in ieder geval niet allemaal gezien, want er staan er een goede 3000 in de regio Bagan. Dat waren er in 12e en 13e eeuw nog veel meer. Maar door een aardbeving in de vorige eeuw zijn er veel verwoest. Ook een aardbeving in augustus van dit jaar heeft schade aangericht. Veel tempels worden nu gerestaureerd  en zijn geheel of gedeeltelijk niet toegankelijk.

Ayeyarwady rivier

Woensdagochtend weer vroeg op. Om 5 uur ‘s ochtends lopen we met al onze spullen te zeulen over de zanderige en modderige oever van de Ayeyarwady  rivier om daarna met al die spullen over een net te smal plankje aan boord te stappen van ons “cruiseschip”.

De hele dag hangen we in een luie rieten stoel en laten het landschap en de rivier aan ons voorbij trekken. De rivier is overal zeer breed en er wordt veel gevist, verder zijn er af en toe wat vage andere activiteiten. Op de kant valt weinig te beleven, veel groen en af en toe natuurlijk een gouden stupa.
In de buurt van Mandalay wordt het pas interessant; twee enorme bruggen en de heuvels voor Mandalay lijken bezaait met tempels en gouden stoepa’s.

Mandalay

Tegen 16 uur stappen we van boord in Mandalay. Bij toeval hadden we een paar dagen Hotel 82 geboekt  (eigenlijk een dag later dan we aankwamen, maar daar hebben we het niet over). Het hotel past in de prijsklasse waar we in zoeken. Nadat we uit de taxi stapten (d.w.z. uit de laadbak van de auto; voor veel mensen het gebruikelijke vervoermiddel hier), worden onze tassen gelijk opgepikt door het hotelpersoneel. Bij de deur krijgen we allebei een vochtig doekje om even af te koelen van het warme stadsleven. Aan de balie krijgen we allebei een vruchtensap. Het personeel wat ons incheckte geeft spontaan alle informatie (wifi code, visitekaartje hotel, plattegrond) waar je  normaal gesproken om moet vragen. Het hotel is pas een jaar oud en ziet er nog spic en span uit. Tot nu toe waren we zeker aardig en behulpzaam personeel gewend, maar waren de hotels redelijk shabby. Een 10 met griffel voor hotel 82.
Viel er dan helemaal  niets aan te merken op dit hotel? Op het hotel niet, maar uitgerekend vandaag start er een vijfdaags boeddhistisch feest op 150 meter afstand van het hotel. Vijf maal 24 uur schalt het gebed door de speakers 🙁 Maar ook hiervoor lag een verontschuldigingsbrief van de hotelstaf op onze kamer.